Laat je rondleiden door François-René de Chateaubriand in het Château de Combourg

Het park

Begin je bezoek met het park van 25 hectare. Het bezoek is gratis, verdwalen in de steegjes en jezelf overgeven aan contemplatie voor de tijd van een wandeling, wordt volledig aanbevolen door de auteur.
Verhaal vervolgens de memoires van Outre-Tombe, ga op de stoep zitten en werp dezelfde blik als François-René op de Cour Verte, de steegjes met kastanje- en lindebomen.

Zie de valse cipres, nu bijna 250 jaar oud, die sinds 2012 het toepasselijke label “Opmerkelijke boom” draagt. Wandel tussen de Chateaubriand-roos en de Sweet delight-roos, minnaressen van dit park.

Ontworpen in Engelse stijl door Denis en Eugène Bühler in de 19e eeuw. Ze lieten zich inspireren door Mémoires d’Outre-Tombe en herschepten de Cour Verte, de grote en kleine wandelgalerij, de eiken-, linden- en kastanjelaanleggingen. De geest van de schrijver leeft hier nog steeds. En je kunt vandaag de dag nog steeds langs het kruis van Lucile lopen en de sfeer opsnuiven die François-René ertoe bracht om, toen hij zijn eenzaamheid opriep, te zeggen: “Dit alles zou je moeten schilderen”.

Het kasteel

Vervolg je bezoek aan het kasteel met het plezier je te laten rondleiden. Een rondleiding van een uur om je onder te dompelen in de geschiedenis van het kasteel en François-René de Chateaubriand. De rondleiding begint aan de buitenkant, langs de vestingmuren, en gaat dan verder naar enkele kamers in het kasteel die getuigen van de geschiedenis, met meubels, antieke voorwerpen, behang en persoonlijke bezittingen van Chateaubriand. Laat je verrassen door de mysterieuze sfeer van de plek, stel je voor dat je een 8-jarig jongetje bent, wandelend door de gangen om terug te gaan naar je bedje en overwin je angsten om het spook met het houten been tegen te komen, vergezeld door de zwarte kat die rondwaart in de grote trap van het torentje.

“… Men was ervan overtuigd dat een zekere Comte de Combourg, met een houten been, al drie eeuwen dood, op bepaalde tijden verscheen en dat men hem was tegengekomen op de grote trap van het torentje; zijn houten been liep ook wel eens alleen met een zwarte kat.”. Mémoires d’outre-tombe, boek drie, hoofdstuk 3.

Heb het genoegen je bezoek af te sluiten bij de kasteelgordijnmuur, die uitzicht biedt op het rustige meer en het platteland van Combourg.

De gevels en daken van het kasteel, evenals de wachtkamer en de vestibule staan op de monumentenlijst.