Voordat we in het diepe duiken, krijgen we informatie over de uitrusting, maar ja, naast een duikdoop, leren we ook! Het masker is er, zodat we onder water kunnen zien, we leren de neusknijptechniek om de oren onder water te deblokkeren, we krijgen uitgelegd dat in de tank samengeperste lucht zit en dat we het 1:00 tot 1:30 onder water kunnen uithouden … we zijn wijd! Natuurlijk gaan we niet al die tijd in het water doorbrengen, maar het is goed om te weten!
Er is ons verteld dat de autonomie tijdens het duiken kan afhangen van de diepte en de warmte van het water …
Een ander belangrijk punt: als we onder water zijn, zegt Jonathan dat we niet moeten glimlachen, je zult zeggen dat dat niet in onze aard ligt en dat juist in ons beroep glimlachen essentieel is, maar hier volgen we bevelen op omdat het de bedoeling is het pak goed vast te houden … En ja, onverbiddelijke logica, dus we dwingen onszelf voor één keer niet te glimlachen! Maar het is voor ons eigen bestwil!
Na aandachtig te hebben geluisterd naar alle aanbevelingen, de adviezen, een beetje gelachen om de stress die zich in me opbouwt te verlichten …
Hier liggen we dan in het water enmet ons wetsuit blijven we op magische wijze drijven, dat is essentieel want daardoor krijgen we het niet koud en blijven we drijven… Maar je gaat me vertellen dat dat niet de bedoeling is, terwijl we normaal gesproken zouden moeten duiken! Ja, ja, daar kom ik op! Jonathan pakt de tank en het duikpak, zegt dat ik aan mijn siësta moet beginnen en op mijn rug moet gaan liggen om het vest aan te trekken waar de uitrusting in zit… Met dit alles drijf ik niet, ik beweeg mijn voeten volgens de instructies en niet mijn benen!
