Bezoek de Sint-Samsonskathedraal

De onvoltooide Noordtoren

In feite is de Noordtoren onvoltooid. Deze toren roept vragen op, constructiefout of mysterieuze geest? Deze eigenaardigheid heeft aanleiding gegeven tot een aantal legendes, hier zijn twee voorbeelden:
“Steeds weer werd geprobeerd de toren verder te bouwen, maar een mysterieuze hand zorgde ervoor dat de stenen die overdag werden toegevoegd, vielen en de vlammen verslonden het gedane werk!
“Tijdens de strijd tussen de aartsengel Saint-Michel en de duivel gooide de aartsengel een steen die op de kathedraal viel, een deel van de noordelijke toren verwoestte, in een veld werd geplant en nu de Menhir du Champ Dolent vormt. “
Maar de realiteit van die tijd legt uit dat door een gebrek aan financiële middelen de noordelijke toren eenvoudigweg niet kon worden afgebouwd.

Aan de andere kant werd de grote zuidelijke toren, vierkant en massief, ontworpen om de klokken in onder te brengen.

Aan de achterkant staat de vierkante toren, de kruising van het dwarsschip en het schip, met een vierkante toren zonder steunberen en zonder ramen. Hij is niet erg hoog en eindigt in een laaghangend piramidedak bedekt met leisteen.
Het hele bouwwerk bereikt een hoogte van 23 meter onder het maaiveld en het huidige hoogaltaar.
Als we rond deze kathedraal lopen, zien we aan de noordgevel dat het op een vesting lijkt. Een kathedraal die zichzelf verdedigt, maar waarom? De kantelen, het sobere uiterlijk en de overblijfselen van de vestingmuren aan de voet van de kathedraal geven aan dat het monument de vestingstad in de 11e eeuw omsloot.

Nu we een rondleiding door de kathedraal hebben gehad, gaan we terug naar de hoofdingang en naar binnen om de pracht en praal van het interieur te bewonderen. Maar voordat je naar binnen gaat, moet je uitkijken voor de waterspuwers die hier staan, de bewakers van het Goede. Hun taak is om boze geesten of demonen te weren. Volgens de legende zouden de waterspuwers huilen als het Kwaad nadert, zichtbaar of onzichtbaar… En de wind zou door de bogen van het gebouw gaan fluiten.

Wat zeg je ervan om te ontdekken wat er verborgen zit in deze imposante granieten schaal?

Bij binnenkomst in de kathedraal ontdekken we al haar pracht en praal, het 39,3 meter lange en 17,1 meter brede schip ontvouwt zich voor ons. Voor ons ligt het grote oostelijke glas-in-loodraam, het oudste van Bretagne, uit de 13e eeuw. Het stelt het Laatste Oordeel voor, Christus, de engelen, de hemel, de hel, het Oude en het Nieuwe Testament, de eerste bisschoppen van Dol, de aankomst van de heilige Samson in Dol-de-Bretagne… Wanneer de zon de kleuren van de gebrandschilderde ramen in de kathedraal opnieuw kleurt, gebeurt er iets magisch, een zacht en eeuwig verbond tussen licht en schaduw.
Het grote orgel uit de 16e eeuw werd in 2015 volledig gerenoveerd en heeft een woud van 2632 pijpen. Aan onze linkerkant, in het voorschip, aan de voet van de Noordtoren, zien we de overblijfselen van de eerste Romaanse kathedraal.
Laten we een rustige wandeling maken door een van de zijbeuken die naar het koor leiden. Bovenop een van de zuilen zie je een zittende, bebaarde figuur die sinds de 15e eeuw de bewaker van de site is. Er zijn geen andere figuren van dit type op de andere zuilen. Deze bewaker houdt nog steeds de wacht, en ook al lijkt hij een beetje aangevreten door de tijd, de eeuwen hebben niet aangetast wat hem het meest dierbaar is: zijn schoonheid en mysterie…

Het vredige pad naar de kapellen

Op ons vredige pad naar de koorkapellen stoppen we om een unieke bezienswaardigheid in Frankrijk en Europa te bekijken, een dubbele put. De binnenste schacht van de kathedraal is verbonden met de buitenste schacht door een ondergrondse galerij. Met een diepte van 12 meter reiken ze tot aan de fundamenten van de kathedraal. De binnenste schacht is ouder en dateert uit de Gallo-Romeinse tijd. Volgens de geschriften kwam de heilige Samson aan bij een put om een klooster te stichten en de binnenste put dateert uit deze periode.
Door naar het koor. Het koor heeft een opengewerkt triforium dat het een bijzondere elegantie geeft en is bekleed met 77 gebeeldhouwde koorstoelen uit de 14e eeuw. Hun consoles stellen de hoofden van figuren en dieren voor die, als ze konden spreken, ons zouden vertellen over de herinneringen van de bisschoppen en kanunniken, de parfums van was en wierook, de liederen, de muziek, de drama’s en de ceremonies.
Vlakbij het altaar staat de bisschopszetel, ook wel de Cathedra genoemd (vandaar de naam Kathedraal). Het hoogaltaar dateert uit 1963 en is gemaakt van vuurvaste terracotta zonder lijst. De beeldhouwer Claude Gruet bewerkte het materiaal rechtstreeks. Het stelt Saint-Samson voor die richting Dol-de-Bretagne vaart en Saint-Magloire die onderhandelt met de Engelsen.

We laten u via de kooromgang de tien kapellen rondom het koor ontdekken, waaronder twee dubbele kapellen, en een apskapel versierd met geschilderde fresco’s die een hemels gewelf voorstellen.
Op de terugweg naar de uitgang kunt u het goed bewaarde graf van Thomas James ontdekken, een 15e-eeuwse bisschop en een van de oudste renaissancegraven van Bretagne. Goed bewaard gebleven, het is een van de oudste Renaissancegraven in Bretagne.
Let op: als u uw bezoek aan de kathedraal plant op de zomerzonnewende, 21 juni, kunt u een indrukwekkend zonnefenomeen waarnemen: een vreemd licht valt op deze tombe op het zesde uur na zonsopgang (12 uur ’s middags volgens ons horloge), waardoor de flacon van onsterfelijkheid en de duif van de Heilige Geest worden verlicht.

Als onze verkenning van de kathedraal van Dol-de-Bretagne ten einde loopt, kunnen we de tijd nemen om te gaan zitten en onze contemplatie voort te zetten, met respect voor de heiligheid van de plek. “Stilte is goud.”