Mijn ervaring met VIPs ...

Het hoofdpodium en de afgrond

Terug naar het hoofdpodium, waar VIP’s elke dag een ballet opvoeren voor de bezoekers van het Grand Aquarium. Ononderbroken show, met hun fijnste versieringen. Eerst de Afgronden, de glagla plaats!! Waar Aurélie kwallen en andere kleine en grote VIP’s rondfladderen. Thomas is thuis, hij stelt ons voor aan de verschillende bewoners. Hij legt zijn ochtendritueel uit: alle aquaria controleren en kijken of alle bewoners in orde zijn. Vandaag heb ik het voorrecht om niet alleen toeschouwer te zijn! Thomas vraagt ons goed te kijken naar de verschillende soorten. Ik verplaats me in zijn schoenen, en ik begrijp echt wat het werk van een verzorger inhoudt. Hij vraagt ons specifiek de bewoners van een van de aquaria te observeren. We kijken goed en zien kleine witte vlekjes op de dennenappelvis. We hadden het natuurlijk nooit gemerkt als Thomas er niet was geweest om ons te vergezellen. Hij verzekert ons dat het niet al te ernstig is, maar dat hij zich momenteel op de vis concentreert. En dat de vissen natuurlijk, net als wij, ziek kunnen zijn en dat wij, net als wij, zelfs met een beetje verkoudheid naar ons werk gaan! “The Show must go on”, laten we dat niet vergeten! Een stop voor de Japanse krabben, om de schoonheid van hun schelpen te bewonderen. Thomas vertelt ons dat als ze groeien, hun schelpen te klein worden. Ze ontsnappen door er een gat in te maken. Dan wordt na verloop van tijd een nieuwe schelp gevormd naar hun grootte. Simpel gezegd: ze groeien en veranderen van kleding… net als wij wanneer we van maat 8 naar 12 gaan! Dan gaat mijn blik naar een majestueuze blauwe kreeft, Monsieur le Homard, die een klauw mist … De hele groep heeft dezelfde reactie als ik: “Oh nee het arme ding”. Thomas legt ons uit dat zijn rui niet goed ging. Ja, hij wachtte te lang om zijn kostuum te verwisselen en tijdens zijn rui kwam zijn clip vast te zitten in de mouw. Hij stelt ons onmiddellijk gerust door uit te leggen dat kreeftenscharen weer aangroeien! Phew! En daar was mijn gedachte: “humm een kreeftenklauw met een beetje mayonaise! Dan nog een aquarium met drie kleine haaien, twee vrouwtjes en een mannetje, de gelukkige zou je kunnen zeggen! Thomas vraagt ons opnieuw te observeren en we zien dat een van de vrouwtjes erg beschadigde vinnen heeft, maar waarom? Is het arme meisje niet gelukkig in dit trio? Nou nee, het is juist het tegenovergestelde, het gaat geweldig, paren bij haaien is vrij gewelddadig en dit vrouwtje is een gelukkige moeder geworden van 7 baby haaien! Dit was het roze notitieboekje moment van dit artikel!”Een laatste groet aan de huisgenoten van deze haaien, de barracuda’s. We hebben het natuurlijk niet over Mister T van het All Risks Agency, we groeten ze ook als ze geen interview wilden! We gaan terug achter de schermen waar er een heel systeem is om het water te filteren, bacteriën te verwijderen, het water door UV-filters te leiden voor een grondige reiniging en als laatste stap een systeem om het water weer op de juiste temperatuur te brengen. Dit systeem wordt gebruikt voor alle bakken in het grote aquarium, en alle bewoners worden op dezelfde manier behandeld. Alle VIP’s!.

De warme zeeën

Onze onderdompeling gaat door inde warme zeeën, en daar is het behoorlijk heet! Richting de ring van de zeeën met de grote boarders van het Grote Aquarium, de Stierhaaien.Grote beesten, die in respect worden genomen door “Martine” de schildpad en haar vrienden, evenals “Jojo” de tandbaars. Hier is de hiërarchie niet altijd wat we denken! Als een van de haaien “Martine’s” voedsel durft te nemen, haalt ze haar kleine tanden eruit! Bovendien wordt “Suzie”, de verpleegsterhaai, ook gevangen als ze durft uit te rusten op de favoriete plek van de schildpad! Tweede stop, in de warme zeeën, het zeepaardjesaquarium. De hele familie is er. De toekomstige zeepaard vaders houden hun kroost warm. En ja, heren, in de zeepaardjesfamilie zijn het de vaders die “zwanger” zijn… een mooi voorbeeld van gelijkheid !

Terug naar de backstage

Thomas toont ons de verschillende ruimtes: de hoofdruimte met de filtermachines, de warme en koude quarantaine ruimtes en de keukens. In de quarantaine kamers vinden we verschillende baby’s van verschillende soorten, die rustig groeien. Dit is ook de plaats waar de bewaarders hun kweek doen. Koraalplanten en plantaardig en dierlijk plankton. Deze cultuur wordt gebruikt om sommige bewoners van het Grand Aquarium te voeden. Een ander belangrijk aspect van het werk van een houder is het controleren van de kwaliteit van het water in de aquaria. We zullen dus de kleine chemicus spelen en tests uitvoeren om te controleren of alles in orde is.

De voeding

Dan komt de bereiding van het voedsel; we snijden appels, we gaan dierlijk plankton halen en ook garnalen… zonder de vitamines te vergeten zodat iedereen zich in topvorm voelt! Vandaag is het voedselprogramma dierlijk plankton, zeepaardjes, degenkrabben en als afsluiting de neven en huisgenoten van de piranha’s: de schildpadden.We beginnen met de kleinsten, met het plantaardig plankton voeren we het dierlijk plankton, met het dierlijk plankton voeren we de zeepaardjes. Het is mooi, de cirkel van het leven!”Ik controleer of iedereen eet. We mogen niemand vergeten! Zeepaardjes zijn klein, maar ze eten drie keer per dag! In tegenstelling tot de haaien die maar twee keer per week eten! En ja, het zijn niet de grootste die het meest eten. Dan neem ik de garnalen, die we hadden klaargemaakt, en met behulp van een lange hengel geef ik de degenkrabben een prik. Individueel voeren, waardoor je dichter bij het dier komt, het is echt iets anders dan alleen het voer in de tank doen, daar geven we aan elke degenkrab een garnaal. We nemen de tijd om het moment te beleven, om de degenkrab de garnalen te laten vangen.Mijn voedersessie eindigt in het mangrove gedeelte van het aquarium, dit is waar we appels geven aan de neven van de piranha’s, want in tegenstelling tot hun neven, zijn ze vegetariërs! Ik stop om te kijken naar een schildpad die met haar mond vol appel kauwt. Als ze merkt dat ik naar haar kijk, stopt ze met eten… Oeps! Ik heb haar gestoord tijdens haar maaltijd. Wat een genot om deze VIP’s van dichtbij te kunnen bekijken. De ervaring eindigt met het tastbad, waar Thomas ons de Koi-karpers laat strelen. Het was een vreemde gewaarwording, want we zijn niet gewend om vis aan te raken, en toen besefte ik dat de vis zacht is! Een snelle groet aan de sint-jakobsschelpen, die ons water proberen te geven wegens verstoring en het is al tijd om afscheid te nemen!

Eindklap!

Een grote dank aan Thomas die ons ook bedankt en ons daar, opperste genoegen, een diploma geeft! Grote eer, we worden verzorgers voor een dag. Dankzij deze ervaring zijn we bewust en betrokken! Nu ga ik het ballet van de VIP’s (Very Important Fish) bewonderen, terwijl ik me het belang en de inzet van de baan van verzorger realiseer.